Spekkevers te koop in Nederland!

Aangezien wij de spekkevers op Europees niveau verkopen, zijn alle overige pagina's van de website in het Engels. Wij zijn gevestigd in Nederland en zijn daarom ook op markten en beurzen in Nederland en België te vinden. De planning hiervan valt te vinden op de contact pagina. De spekkevers kunnen zorgvuldig met de post verzonden worden.

De soorten die wij aanbieden:

Handig om erbij te bestellen:

Wat zijn spekkevers en hoe huisvest ik deze?

Spekkevers zijn de verschillende soorten vleesetende kevers binnen het geslacht Dermestes. Ze zijn vrij klein. De volwassen kevers zijn over het algemeen niet groter dan 10mm. Deze kevertjes zijn de schoonmakers van de natuur, aangezien zij de kadavers opruimen. Zowel de larven als de volwassenen voeden zich met dierlijke producten zoals vlees. Dankzij hun speciale dieet kunnen spekkevers je helpen met het maken van skeletten van museumkwaliteit. De kevers werken delicaat genoeg om botten onbeschadigd te laten en zelfs kraakbeen blijft vaak intact. Huisdiereigenaren die graag een gedenkteken voor hun huisdier willen in de vorm van een schedel of botten, vinden het misschien geruststellend dat hun overleden huisdier tijdens het schoonmaakproces in een nieuwe levenscyclus wordt omgezet en op een natuurlijke manier wordt gereinigd.

De familie van de spektorren heet Dermestidae. Het geslacht Dermestes kan opgedeeld worden in drie ondergeslachten. Als eerste het ondergeslacht Dermestinus, deze heb ik omgedoopt tot de "witbuikjes". Als tweede het ondergeslacht Dermestes, welke ik de “zwartbuikjes” noem. Van het derde ondergeslacht, Montandonia, heb ik geen soorten.

Soorten Ondergeslacht Minimale temperatuur Ontwikkeling vlucht Optimale temperatuur Maximale temperatuur Optimale RH Minimale RH Verspreiding
D. maculatus Dermestinus 20°C 27°C 30-35°C 40°C 75% 30% Wereldwijd
D. frischii Dermestinus 20°C 27°C 30-35°C 40°C 75% 30% Bijna wereldwijd
D. ater Dermestes 20°C 18,5°C 27-30°C 40°C 75% 40% Wereldwijd
D. haemorrhoidalis Dermestes 20°C 18,5°C 27-30°C 35°C 75% 40% Bijna wereldwijd
D. lardarius Dermestes 15°C 20°C 25-27°C 35°C 80% 40% Wereldwijd
D. undulatus Dermestinus 15°C 23,5°C 20-25°C 30°C 80% 40% Holarctisch gebied
D. murinus Dermestinus 15°C 21°C 20-25°C 30°C 80% 40% Palaearctisch gebied

Een paar noemenswaardige eigenschappen:

  • D. frischii is relatief zouttolerant. Deze soort kan overleven bij een zoutgehalte van 25%, terwijl alle D. maculatus kevers sterven bij een zoutgehalte van 9,2%.
  • De soorten van het ondergeslacht Dermestes kunnen ook granen verteren. Hierdoor kunnen deze soorten beter overleven op honden- en kattenbrokken.
  • De soorten van het ondergeslacht Dermestes maken een tjirpend geluid, dit geluid wordt ook wel stridulatie genoemd.


Huisvesting van de kevers:

  • Temperatuur: Het is het beste om jouw kolonie te houden tussen de minimale temperatuur en de drempelwaarde voor het ontwikkelen van vlucht. Als je je kolonie een boost wilt geven, dan kan je de temperatuur verhogen tot een optimale temperatuur. Temperaturen onder het vriespunt kunnen spekkevers niet overleven.
  • Luchtvochtigheid: Spekkevers kunnen in erg droge omstandigheden overleven. Zolang de luchtvochtigheid hoger is dan de minimale RH, zullen ze kweken. Als je de kolonie een boost wilt geven, dan kan je de luchtvochtigheid verhogen tot de optimale RH.
    Let op: Mijten kunnen gaan gedijen bij een luchtvochtigheid van minimaal 50% RH.
  • Bak / Terrarium: Hou de spekkevers in een bak waar ze niet simpelweg uit kunnen klimmen en deze bak moet ook gemaakt zijn van een materiaal die ze niet kapot kunnen maken als de larven gaan boren. Plastic bakken, glazen terraria en zelfs aangepaste metalen vriezers kunnen geschikt zijn. Hout is ongeschikt.
  • Bodembedekking: Houtsnippers en zaagsel worden het meest gebruikt als bodembedekker. Probeer houtsnippers van ceder te vermijden, aangezien deze houtsoort een natuurlijke insectenwerende werking heeft. Houtsnippers van dennen of espen zijn veilige opties. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan hennepvezels.
  • Boormateriaal: De larven boren zich in materiaal om zich veilig te voelen als ze gaan verpoppen. Een blok piepschuim is een goedkope optie die zeker door de kevers wordt gewaardeerd voor dit doel. Een natuurlijkere optie is kurkschors.
  • Eten: De kevers eten dierlijke eiwitten, hieronder valt vlees, maar ook ei en kaas. Lees hier (in het Engels) meer over het voeren van kadavers: Beetle-cleaning bones.
  • Drinken: Spekkevers kunnen hun vocht uit hun eten halen, maar als er enkel droog materiaal gevoerd wordt, dan moeten ze hun vocht ergens anders vandaan halen. Je kan met een plantenspuit het voer, piepschuim of de wanden van de huisvesting misten of je kan een nat balletje keukenrol aanbieden aan de kevers om ze te laten drinken.

Extra informatie

Ondergeslacht Dermestinus

(witbuikjes)

Dermestes maculatus:

(Huidenkever, Vossenspektor)

Dit is de meest gehouden soort en dat is voor een reden! Ze maken botten snel schoon onder warme omstandigheden.

Verspreidingsgebied: Wereldwijd.
Herkomst: Verenigde Staten, WA. In mijn bezit sinds 2019.

Beschrijving: De volwassenen zijn 5.5 tot 10 mm lang. Hun dekschilden zijn bruinachtig tot zwart in kleur en hebben, in tegenstelling tot Dermestes frischii, een klein puntje aan het einde van het dekschild. De onderkant van de kevers zijn voornamelijk wit en het laatste segment van de buik bevat een zwarte vlek. De vorm van deze vlek is een determinatiesleutel voor deze soort (zie figuur 1). Volgroeide larven zijn 10 tot 14 mm lang. De larven zijn donkerbruin in kleur en hebben een lichtbruine streep over hun rug lopen.

Figuur 1:   Een vergelijking tussen Dermestes maculatus en Dermestes frischii. De twee determinatiesleutels zijn aangegeven in rood: de vorm van de zwarte plek op het laatste segment van de buik en het uiteinde van de dekschilden.

Dermestes frischii:

Mijn "oudste" kolonie!  Ze maken botten snel schoon onder warme omstandigheden en zijn relatief zouttolerant.

Verspreidingsgebied: Bijna wereldwijd.
Herkomst: Europa, België. In mijn bezit sinds 2017.

Omschrijving: De volwassenen zijn 6 tot 10 mm lang. Hun dekschilden zijn bruinachtig tot zwart in kleur en hebben, in tegenstelling tot Dermestes maculatus, afgeronde uiteindes. De onderkant van de kevers zijn voornamelijk wit en het laatste segment van de buik bevat een zwarte vlek. De vorm van deze vlek is een determinatiesleutel voor deze soort (zie figuur 1). Volgroeide larven zijn 10 tot 14 mm lang. De larven zijn donkerbruin in kleur en hebben een lichtbruine streep over hun rug lopen.

Skelet gemaakt m.b.v. D. fischii:

Meer identificatiekenmerken staan op deze pagina's beschreven en afgebeeld:
D. frischii / D. maculatus.

Dermestes undulatus:

Dit is de kleinste soort die wij aanbieden en een fantastische toevoeging aan terrariums. Ze hebben niet veel voedsel nodig en zijn leuk gekleurd.

Verspreidingsgebied: Het gehele Holarctische gebied.
Herkomst: Europa, Nederland. In mijn bezit sinds 2020.

Omschrijving: De volwassenen zijn 5 tot 7 mm lang. Hun hoofd en borststuk zijn gespikkeld roodbruin gekleurd en hun dekschilden zijn gespikkeld donkergrijs. De onderkant van de kevers zijn voornamelijk wit en het laatste segment van de buik bevat een zwarte vlek. Volgroeide larven zijn 8,5 tot 10 mm lang en bijna geheel zwart in kleur.

Skelet gemaakt m.b.v. D. undulatus:

Dermestes murinus:

Ondersoort murinus.
Dit is op het moment de meest zeldzame soort die wij aanbieden.

Verspreidingsgebied: Het gehele Palaearctische gebied.
Herkomst: Europa, Nederland. In mijn bezit sinds 2024.

Omschrijving: De volwassenen zijn 7 tot 9 mm lang. Hun hoofd, borststuk en dekschilden hebben een gespikkeld patroon in een blauwgrijze kleur. De onderkant van de kevers zijn licht in kleur, maar niet in het typische wit. De kleur van hun buik kan het beste omschreven worden als pastel roze. Het laatste segment van de buik heeft een zwarte vlek. Volgroeide larven zijn 10 tot 12,5 mm lang en bijna geheel zwart in kleur.

Skelet gemaakt m.b.v. D. murinus:

(Nog geen skelet)

Ondergeslacht Dermestes

(zwartbuikjes)

Het geluid van deze soort:

Dermestes haemorrhoidalis:

(Zwartbruine spekkever)

Deze soort is erg robuust en weet veel te overleven, maar ze zijn ook aardig ontsnappingsgevoelig. Dit is de meest zeldzame soort van het ondergeslacht Dermestes die wij op dit moment aanbieden.

verspreidingsgebied: Bijna wereldwijd.
Herkomst: Europa, Nederland. In mijn bezit sinds 2021.

Omschrijving: Volwassenen zijn 6 tot 9,5 mm lang. Hun dekschilden zijn donkerbruin tot zwart in kleur. De onderkant van de kevers zijn donker gekleurd en hebben een gouden glans. Volgroeide larven zijn 10 tot 15 mm lang. De larven zijn bruin in kleur en tussen de segmenten is de bruin lichter van kleur. Hierdoor lijken de larven lichtbruine ringen te hebben.

Skelet gemaakt m.b.v. D. haemorrhoidalis:

Het geluid van deze soort:

Dermestes lardarius:

(Gewone spekkever)

Dit is een leuk gekleurde soort en zijn een goede toevoeging aan terrariums. De aantallen van de kolonie houden zichzelf in toom.

Verspreidingsgebied: Wereldwijd.
Herkomst: Europa, Nederland. In mijn bezit sinds 2019.

Omschrijving: De volwassenen zijn 7 tot 9,5 mm lang. Hun dekschilden zijn zwart met een erg herkenbare oranje band. Per dekschild zitten er drie zwarte stippen in de oranje band. De onderkant van de kevers is donker van kleur. Volgroeide larven zijn 10 tot 15 mm lang. De larven zijn bruin in kleur en tussen de segmenten is de bruin lichter van kleur. Hierdoor lijken de larven lichtbruine ringen te hebben.

Skelet gemaakt m.b.v. D. lardarius:

Het geluid van deze soort:

Dermestes ater:

De volwassenen vliegen graag, ook bij lagere temperaturen, maar toch zijn ze niet zo ontsnappingsgevoelig als D. haemorrhoidalis.

Verspreidingsgebied: Wereldwijd.
Herkomst: Verenigde Staten, ID. In mijn bezit sinds 2024.

Omschrijving: De volwassenen zijn 7 tot 9 mm long. Hun dekschilden zijn donkerbruin tot zwart in kleur. De onderkant van de kevers zijn bruin gekleurd en de buik heeft mediale en laterale bruine vlekken op een donkerbruine achtergrond. Volgroeide larven zijn 10 tot 14 mm lang. De jonge larven zijn bijna geheel zwart in kleur en de grotere larven krijgen een lichtbruine streep die over de rug loopt.

Skelet gemaakt m.b.v. D. ater:

(Nog geen skelet)

De levenscyclus van spekkevers:

Klik op de afbeeldingen om de bijschriften (in het Engels) te tonen:

De volwassen kevers leggen hun eieren in veilige plekken nabij voedsel, bijvoorbeeld tussen de lagen van karton. Het duurt ongeveer 2 dagen voor de eieren uitkomen. De kleine larven vervellen enkele keren om groter te worden. Een pas vervelde larve is heel licht van kleur. Na ongeveer een maand is een larve groot genoeg om te gaan verpoppen en boren gangen in verschillende soorten materialen, zoals piepschuim of hout, op zoek naar een veilige plek. Het stadium als pop duurt ongeveer 6 dagen. Zodra de volwassen kever uit zijn pop komt, dan is deze licht van kleur en nog erg gevoelig. Zodra ze uitharden, wordt hun kleur donkerder. De vrouwtjes wachten eerst nog 5 tot 6 dagen voordat ze starten met het leggen van eieren. Volwassen kevers leven nog ongeveer 1,5 tot 2,5 maanden.

Deze getallen zijn gebaseerd op D. maculatus in optimale omstandigheden.

Geslachtsbepaling bij volwassen kevers


Het is vrij makkelijk om het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes te zijn bij volwassen kevers. De mannelijke genitaliën zien eruit als drie "draden" - in het midden zit de een mediane lob (penis) en de langwerpige lobben aan de weerzijden zijn de parameren. De vrouwelijke genitaliën kunnen zich laten zien als een brede extensie uit het lichaam, ook wel de "genital pocket" genoemd. Pas als het vrouwtje eitjes gaat leggen, komt de ovipositor ofwel legbuis naar buiten. De legbuis heeft een aardige lengte om de eieren in diepe, veilige plekken te kunnen leggen.

De aanwezigheid of afwezigheid van plukken vacht op de buik van de kevers (zichtbaar als stippen) kunnen ook dienen als determinatiekenmerk om het geslacht te bepalen, echter verschilt het aantal plukjes vacht in de mannetjes per soort. Bij D. maculatus, D. frischii en D. haemorrhoidalis zijn de individuen met een plukje vacht / stip op hun op-een-na-laatste segment mannelijk (figuur 2). Bij de soorten D. undulatus, D. murinus, D. lardarius en D. ater zijn de individuen met twee plukjes vacht / stippen mannelijk. Hierbij zit er één plukje vacht / stip op het op-een-na-laatste laatste segment en één plukje vacht / stip op hun op-twee-na-laatste segment (figuur 3). De kevers zonder deze typerende plukjes vacht / stippen zijn vrouwelijk.

Figure 2:   A comparison between a male and female adult Dermestes frischii.

Figure 3:   A comparison between a male and a female Dermestes lardarius.

How to care for Dermestid beetles?

The basics of how to care for dermestid beetles are covered in a YouTube video called "How to: Care for dermestid beetles" uploaded by Dermestaria. Click on the red button to get redirected to the video.

Bibliography:

  • Bailey, S.W. & Lemon, R.W. (1967). Sound production by the larder beetle, Dermestes lardarius Linnaeus (Coleoptera Dermestidae). Journal of Stored Products Research: 4(3): 271-273 p.

  • Danladi, Y.K. & Attah, D.D. (2010). Aspects of the Reproductive Biology of Female Dermestes Maculatus Degeer (Coleoptera: Dermestidae) Under Controlled Conditions. International Journal of Tropical Agriculture and Food Systems 4(3): 275-277 p.

  • Haines, C.P. & Rees, D.P. (1989). A field guide to the types of insects and mites infesting cured fish. FAO Fisheries Technical Paper. No. 303. FAO, Rome, 1989. 33 p.

  • Herrmann, A. (No date). Pictures of some Dermestid Species. http://www.dermestidae.com/Abbildungen.html

  • Magni, P.A., Voss, S.C., Testi, R., Borrini, M. & Dadour, I.R. (2015). A Biological and Procedural Review of Forensically Significant Dermestes Species (Coleoptera: Dermestidae). Journal of Medical Entomology 52(5): 755-769.

  • Martín-Vega, D., Díaz-Aranda, L.M., Baz, A. & Cifrián, B. (2017). Effect of Temperature on the Survival and Development of Three Forensically Relevant Dermestes Species (Coleoptera: Dermestidae). Journal of Medical Entomology 54(5): 1140-1150 p. DOI:10.1093/jme/tjx110

  • Robinson, W.H. (2005). Urban insects and Arachnids. A Handbook of Urban Entomology. Cambridge University Press, Cambridge, UK, 472 p.

 

The rights of all photographs on this page are reserved to © Dermestaria, formerly known as @Sarah's Skulls and Skeletons.